Saturday, August 23, 2014

यादोंकी बारात ….

आरंभ हो प्रचंड!!!! शेवटी एकदचा मुहूर्त लागला माझ्या ब्लॉग लिहीण्याचा...

सुरूवात कुठून करायची हा प्रश्न होताच ... बर्‍याच दिवसापासून काहीतरी लिहीण्याचा कीडा डोक्यात वळवळत होता. पण ते म्हणतात ना नकटी च्या लग्नाला सतराशे विघ्न  ! तसाच काहीतरी प्रकार चालला होता.  मध्ये बर्याच वर्षापूर्वी एक इंग्लिश मध्ये ब्लॉग  लिहिण्याचा प्रयत्न केला होता , पण मला जाणवले कि मराठी मध्ये आपण जास्त परिणामकारक लिहू शकु. असो… 

प्रयोजन असे कि बर्याच चांगल्या वाईट आठवणी, घटना, लक्षात राहणारे प्रसंग , कुठेतरी लिहून ठेवावे, असे मला खूप प्रकर्षाने वाटते. पूर्वी बरेच लोक डायरी लिहयाचे. तसंच . काही वर्षापुर्वी , माझे वडील गेले तेव्हा घरातून बरेच जुने सामान बाहेर काढले. खजिना सापडला आठवणींचा ! खास करून मी पुण्याला शिकायला असताना माझा झालेला पत्रव्यवहार. मित्रांना , आईला ,वडिलांना, बहिणीला लिहिलेली पत्रं.  एवढी पारायण केली त्यांची कि काय सांगू . आणि तेव्हा वाटले कि अजून जास्त का नाही लिहिली मी पत्रं तेव्हा . कारण, काही आठवणी मनात राहतात आणि थोड्या दिवसांनी अर्काइव ( मराठी शब्द नाही माहित archive साठी  ) होऊन जातात. पत्रं , ब्लॉग च्या स्वरूपात त्या नेहमीसाठी जतन केल्या जातात . अधून मधून त्यांचा आस्वाद घेत येतो . ताण तणावानी  भरलेल्या दिवसाच्या शेवटी एखादे असे पत्र, आठवण किंवा ब्लॉग पोस्ट मूड बदलून टाकते . दुसर्या दिवशी च्या ताण तणावाला सामोर जायची एनर्जी देते. म्हणून हा अट्टाहास… 

जुन्या मित्रांना फोन केला, कधी भेटलो कि पहिली १५ मिनिट फक्त आणि फक्त जुन्या आठवणी काढून हसण्यातच जातात . बरयाच  वेळी  मला जाणवते कि काही गोष्टीवर आपण एखाद्या मित्रासोबत खूप हसलेलो असतो , पण थोड्या फार वर्षांनी काहीजण ते सर्व विसरून जातात. आठवण करून दिली तर बळे बळेच "हो हो आठवले " वगैरे म्हणतात  :). पण काही झाले तर त्या प्रसंगावर हसतात मात्र भरपूर. 

काल V . G. ला फोन केला . बहुतेक ६-७ वर्षांनी आम्ही बोललो असू . आम्ही आमचे करीअर एकाच कंपनी मध्ये सुरु केलेले . ऑफीस म्हणजे एक छोटेखानी बंगला होता . इन मीन १५ लोकं असतिल. भारी कंपनी होती एकदम, १० मिनिट उशीर झाला तरी लेट मार्क लागायचा ( स्पेशल लाल शाईच्या पेन ने!). तर VG ला कधी उशीर झाला तर कंपनीत चोर पावलांनी यायचा आणि हळूच सीट वर बसायचा . आणि मग मी मुद्दामहून जोरात ओरडयचो "गुड मोर्निंग VG , काय आज उशीर झाला वाटते !". आणि सगळ  ऑफिस  जोर जोरात हसायला लागायचं  . VG चा चेहरा बघण्यासारखा असायचा . कधी लवकर जायचे असले किंवा थोड्या वेळासाठी बाहेर जाऊन यायचे असले कि पार्किंग मधून स्कूटर काढायचा पण सुरु न करता कंपनी च्या गेट बाहेर ढकलत न्यायाचा ! का तर ऑफीस मध्ये कुणाला ( बॉस ) ला कळू नये म्हणुन . गाडी बाहेर सेफ distance ला आल्यावर किक  मारून निघायचा . 

दत्ताभाई ( अजून एक सहकारी) च्या चष्म्याची एक काच निघून पडलीय हे त्यांना दिवसभर नाही कळले . चार वाजता रुमालानी चष्मा साफ करताना रुमाल डायरेक्ट डोळ्यात गेला आणि मग त्यांना भान आले कि च्यायला म्हणूनच सकाळ पासून स्क्रीन अस्पष्ट दिसतेय!!!  या आठवणि काढून बरच हसलो आम्ही . अजून हि बऱ्याच होत्या पण इथे लिहिण्यासारख्या नाहीयेत :)

आठवणींचे सोनेरी कण,  काळाच्या तुरटी ने कुठेतरी मनाच्या डोहात कुठेतरी खोल जाउन स्थिरावले गेलेत. पाणी ढवळून काढायचा विचार आहे !!! ( कादर खान वगैरे टाइप चा डायलॉग तयार झाला हा तर. असो … )

जाता जाता विशेष आभार "V" चे . नकटी च्या लग्नातलं एक मोठे विघ्न - "मराठीत कसे टाइप करायचे?" दूर केल्याबद्दल (Quillpadची ओळख करून दिल्याबद्दल ) 

तुम्हा सर्वांसाठी अपार आनंदाची प्रार्थना !!! भेटूच लवकर … 
  

9 comments:

  1. Bagllyaa, urf Tonik

    Your mail reminded me that koni tari asayla pahije Bagllyaa or Tonik sarkha kahi tari mhanayla, ani mhanun ghyayla suddha. Recently, I was trying to find out where is 'Mini' from the movie 'Masoom'. My daughter was listening to Lakdi ki Kathi and I wondered where is Mini, an artist who enriched my childhood immensely. In my search, I came across the following quote on the web (I'm not the author):

    Time has a way of breaking up our memory into fragments of miniscule pieces. Pieces so fragile and delicate that they get caught up in the winds of time and strewn along the pathway of life, and eventually forgotten. Trying to capture and preserve them within the confines of our mind becomes exceedingly impossible as time goes by, and slowly they begin to vanish for good… buried forever in the past…
    - Unknown Author

    It's so very true Mahesh. I have a ton of memories from the time we were working together and you were mentoring me. Silliest of things like setting Ashutosh's on screen display settings to Japanese language or sending him 'net send' that 'Bank rep is at reception' and then watching him fight with Tina Fernandes (receptionist) from the coffee machine area are amazing experiences...

    Lovely blog... Keep writing

    ReplyDelete
    Replies
    1. Thanks Parag, I am so happy you read my blog. & I liked your nick name "Saukeri Du Dreckiges " lol!

      Delete
  2. महेश तू ब्लाॅग लिहितोस हे आज समजलं मला ... राधिकाने लिंक दिलीय. मस्तच लिहिलं आहेस!

    ReplyDelete
  3. मला आज कुठेतरी तुमच्या ब्लॉगची Link सापडली. दिवसभरात आख्खा ब्लॉग वाचुन काढला. आत्ता तळाशी पोहोचलो. खूपच आवडला.
    तुमचा ब्लॉग माझ्यासाठी कायमच आदर्श राहील.

    ReplyDelete
  4. mstay! mipn blog lihite...bt tumchyasarkh nhi lihita yet

    ReplyDelete
  5. mstay! mipn blog lihite...bt tumchyasarkh nhi lihita yet

    ReplyDelete

marathiblogs